= Welkom =


Welkom op de website Kinderen van het Licht


In dit nieuwe tijdperk van wakkerworden
waarin de wereld talloze veranderingen
ondergaat die de mens zelf heeft geschapen
uit onwetendheid, wil deze website terug
gaan naar de bron.
De kinderen van het Licht zullen wereldwijd
opstaan en leiden vanuit hun innerlijke kracht
Laten we hand in hand de waarheid aan het
licht komen en ons verbonden bewustzijn
samen sterken tot een wereld van eenheid.


1 september 2012

Jiddu Krishnamurti: 10 sleutels voor inzicht samengevat



Krisnamurti, de uitdaging van verandering.
      
   


Wij vinden een aantal sleutelvragen en uitspraken van krishnamurti behulpzaam om onszelf te bevragen. Workshops geven ons de mogelijkheid om met die vragen aan onszelf te werken en daarmee een zetje te geven aan de menselijke evolutie. Naast vele anderen is krishnamurti voor ons een inspiratiebron. Deze bron delen we graag.

Wat is heilig?
“alles wat we uitgevonden hebben”, aldus krisnamurti, “de symbolen in de kerken, de rituelen, ze zijn alle ontstaan uit ons denken. Het denken heeft dit bedacht, het bedacht de verlosser, het bedacht de tempels in india en de inhoud van de tempels. Het denken heeft alles bedacht wat we heilig noemen, dat kun je niet ontkennen. Het denken op zich is niet heilig. Het denken heeft god uitgevonden. Dus wat is heilig? Dat kan alleen begrepen of ervaren worden als er volledige vrijheid is van angst en droefenis en als er een gewaarzijn is van liefde en mededogen. Pas dan, als het denken stil is, kan dat wat heilig is zich voltrekken”.

Patronen
“de gedachte komt boven dat de mensheid zóveel eeuwen van unieke kennis heeft en dat de mensen toch niet veranderd zijn. Is het omdat we zekerheid zoeken in onze patronen, in hindu- of christelijke patronen? Het zijn alle patronen van onze manier van denken. Ze zijn misschien wel gevaarlijk omdat ze mensen verdelen. Religies hebben mensen uiteen gedreven. Om dit te beëindigen is intelligentie en zelfonderzoek nodig en wie wil dat doen?”

Je bent de mensheid
“als de mens een diepe verandering ondergaat, is het dan mogelijk om een fundamentele psychologische verandering, een revolutie, teweeg te brengen? Tot nu toe heeft ieder geleefd als een beperkt individu en het is zeer moeilijk om te zien dat je de héle mensheid bent. In jou is het hele vervolg van de mens, dat is, als een mens ben jij een deel van de wereld, jij bént de wereld. Als je lijdt, angstig bent of ongelukkig – en tenslotte maakt iedereen dat mee – bén je dus het bewustzijn van de mensheid. Van hier komt een nieuwe vraag op: is jouw gewaarzijn het gewaarzijn van de mensheid? Hier uit komt weer een nieuwe vraag: bevat gewaarzijn het verdriet van de mensheid, niet alleen je eigen verdriet maar het verdriet van de hele mensheid? Wat een grootse realisering zou het zijn om te zien dat jouw zorgen, de zorgen van de gehele mensheid zijn. Dan begin je niet te huilen over je kleine wondjes, je foutjes en opwindinkjes. Is het nu mogelijk dat als het verdriet van één mens ophoudt, het dan ook ophoudt voor de hele mensheid? Het eindigen van dit verdriet, verandert het gehele bewustzijn van de mensheid.
Neem alsjeblieft niet zomaar aan wat je hier leest, maar test het uit voor je zelf. Probeer er achter te komen of het voor jou waar is. Neem de tijd om dit waar te nemen. Waar te nemen zonder verlangen, zonder wens, waarnemen wat er waar te nemen is. Waarom kunnen mensen op deze wereld niet beseffen dat er geen vrede kan zijn, als je nationaal verdeeld bent. We willen orde om ons heen, economisch, politiek, sociaal, religieus en in relatie met elkaar. We willen orde, vrede én verstaan worden. Als je innerlijke staat, psychologisch gezien, rustig en helder is, pas dan kun je orde en vrede in de wereld brengen. Als we binnen in ons geen orde hebben maar tegenstrijdigheden voelen, kunnen we om ons heen onmogelijk orde scheppen en in vrede leven. De crisis om ons heen, is eigenlijk niet buiten ons maar binnen in ons en we zijn niet van plan dat in te zien.”

Relaties en beelden
’Kan ik mezelf leren kennen in een relatie met een ander? Al m’n details? Een relatie met een ander is gebaseerd op herinnering. Op al de verschillende plaatjes en beelden die jij van mij hebt gevormd en ik van jou. Er is altijd beeldvorming. Als je getrouwd bent en je leeft samen, is elk woord of elke waargenomen actie vergezeld van een beeld. Ieder woord is geregistreerd, als je het prettig vind, geniet je ervan. Als je het onprettig vindt, verkramp je ervan. Allemaal beelden, het prettige vormt een beeld en het vervelende, verkrampende, vormt een beeld. Relaties zijn opgebouwd uit allemaal verzamelde beelden en interpretaties. Als je een beeld hebt gevormd dan is er afscheiding en dan begint het hele conflict. Als er verdeling is in twee beelden dan moet er conflict zijn. Met de jood, de hindu, de communist is er het zelfde fenomeen. Het is een wetmatigheid. Als er verdeling is tussen mensen dan móét er ook conflict zijn. De man of de vrouw kan tegen de ander zeggen: ik houd van je, maar aan de basis zijn ze helemaal niet verbonden. Dan ontstaat de vraag of al dat creëren van beelden kan ophouden zonder een enkel conflict? Interesseert dit je? Wat is het je waard? Hoe kan dat beeldvormen en zelfs het hele systeem van waarnemen eindigen? Vraag je je dit wel eens af?”

Wat moet ik doen?
Wie is het, die jou vertelt wat je moet doen? Als kind vertellen je ouders wat je moet doen. Op school wordt je gezegd wat te doen. Op de universiteit wordt je gezegd wat te doen. Op je werk wordt gezegd wat te doen. Door je hele leven heen wordt je dat gezegd. Dat betekent, dat er geen zelfonderzoek is ontstaan. Er is geen bewustzijn dat zegt: ‘ik ben het vervolg van de hele mensheid’, maar toch ben je het. Elk mens gaat in z’n leven door een groot stuk lijden en pijn heen en door een groot stuk opwinding, onzekerheid en verwarring. We zíjn de wereld. We accepteren dat niet, mijn lijden is geheel afgescheiden van het leiden van anderen. Zo heb ik die mentaliteit gekregen dat ik iemand nodig heb die me zegt wat ik doen moet. Van de paus tot de priester in het kleine dorpje.”

Vergelijken
“van jongsaf aan, wordt je verteld dat je zo knap moet zijn als je broer. Op school dat je betere cijfers moet halen dan iemand anders. Altijd werd je vergeleken. Je leerde door te vergelijken. Ik zeg je, vergelijk je met niemand! Waarom vergelijk je? Iemand antwoordt: ‘om uit te vinden wie beter is.’” krisnamurti: “dus je vergelijkt jezelf met haar, zij is intelligenter, ze is slimmer, ze heeft betere cijfers. Dus in vergelijking met haar ben jij dom! Dus als je niet vergelijkt ben je niet dom? Tijdens examens wordt je vergeleken. Zeg tegen je leraar, ‘niet vergelijken!’ de verhouding tussen de leraar en jou is dat hij meer weet dan jij. Je lerares heeft je over biologie geleerd, ze geeft je cijfers en geleidelijk maakt ze je klaar voor het examen. Ze onderwijst je met het oog op het examen. Kan het examen laten zien of je geleerd hebt? Jullie zijn gericht op het examen, dat is je traditie, en het maakt je nerveus. Toen ik op school ging in engeland heb ik geen één examen gedaan. Ik ging naar alle examens en zat in de zaal zonder iets op te schrijven.”

Religeus leven
“wat is je dagelijks leven? Afhankelijk, gebonden, geergerd, geïrriteerd, pijn, je kent dit allemaal, dit is je dagelijkse leven. Je hebt je tradities zoals psalmen zingen, de bel luiden voor en na een ritueel, yoga doen, dat is onderdeel van het dagelijks leven. Nu komt de vraag, wat versta je onder een religieus leven? Wat betekent religie voor je? Het woord religie betekent: al je energie verzamelen. Al je energie verzamelen om te vinden, te ontdekken. Niet al die dingen als tempels en speciale kleding. Het heeft betekenis om al de energie te verzamelen die je hebt om te onderzoeken wat realiteit is, om te onderzoeken wat meditatie is, om te onderzoeken waarom mensen het leven leven wat ze leven en waarom er eindeloos verdriet is. Onderzoek, wat waarheid is, wat werkelijkheid is en wat liefde is. Onderzoek of iemand kan leven zonder enige inspanning. Een religieus leven leiden houdt in, een licht voor jezelf te zijn. Dat betekent, geen autoriteit van buitenaf hebben. We praten over het je onthouden van spirituele autoriteit. Inclusief mij. Heb jij een spirituele autoriteit? Gedurende vele eeuwen en tot nu toe hebben we autoriteiten gehad. En waar ben je heengeleid? Wil je nog steeds geleid worden? Of ben je bereid je tradities los te laten? Je tradities zoals je nationaliteit, je klasse, je overtuigingen, je rituelen, alles. Hoe kun je ontdekken wat een religieus leven is als je blind geleid wordt in een traditie? Dus, je wilt uitvinden wat een religieus leven is, zonder je kleine veilige kringetje te verlaten.
Als je een denken wilt ontwikkelen dat mogelijkheden heeft en een hart dat van mensen kan houden, is het nodig je te bevrijden van je tradities. Hoe kun je anders iets ontdekken? Je kunt herhalen wat boeken je geleerd hebben, welke waarde heeft dat? Zijn we allemaal acteurs in een toneelstuk? Niemand ziet wat z´n eigen tragedie is.”

Liefde
“door te benoemen wat iets niet is, wordt het zichtbaar. Liefde is geen verlangen, liefde is geen plezier, liefde is geen herinnering, het is zo sterk als liefde. Liefde is geen jaloezie. Waar er liefde is, is geen ambitie. Waar liefde is, daar is geen autoriteit. Waar liefde is, is geen bezit. Als je nu intelligent waarneemt wat liefde niet is en je laat dit weg uit je bewustzijn, dan ontspruit de andere kant en is het een parfum in zich zelf. Dus de uitzetting van wat liefde niet is, maakt het zichtbaar en bij verbaal benoemen wat liefde is, gaat liefde verloren. Als je benoemt wat liefde niet is, ontstaat liefde in z’n enorme schoonheid en kracht, vanzelf. Liefde kan alleen bestaan als er geen lijden is.”

Verantwoordelijkheid
“zijn we ons bewust van de verantwoordelijkheid die we naar elkaar hebben? Als je een gezin hebt met echtgenote en kinderen, ben je dan verantwoordelijk voor die kinderen? Heb je zorg voor ze en zet je je in, zodat ze gezonde burgers worden? Als je kinderen hebt, voel je je dan verantwoordelijkheid voor deze kinderen en zie je toe dat ze de juiste educatie hebben zodat ze niet omkomen in een oorlog? Of moet je al maar werken zodat je geen tijd voor ze hebt, zoals tegenwoordig veel gebeurt. Waar is je verantwoordelijkheid? Veel gezinnen vallen tegenwoordig uit elkaar. Echtscheidingen ontstaan na een relatie van twee of drie jaar met kinderen en een nieuwe relatie ontstaat eventueel weer met kinderen. Geleidelijk verliest het woord verantwoordelijkheid z’n betekenis. Er is een gevoel van verantwoordelijkheid en er is verantwoordelijkheid vóór iets. Er is verantwoordelijkheid voor een groep of voor een prachtige plek. Je loopt langs de weg en raapt een weggegooid papiertje op omdat je je verantwoordelijk voelt. Waar je ook bent, voel je je verantwoordelijk voor alles wat om je heen is. Als je je alleen verantwoordelijk voelt voor een klein ding om je heen dan wordt verantwoordelijkheid zeer beperkt met nog maar weinig betekenis.”

Verander
“je zou je af kunnen vragen, waar ben je werkelijk in geïnteresseerd? Dat is een legitieme vraag. We kunnen praten over liefde en de schoonheid van de lucht, maar dat is allen buiten ons. Maar waar ben je eigenlijk in geïnteresseerd? Je ben geïnteresseerd in je zelf. Dit is geheel waar en daar is onze samenleving en religie op gebaseerd. Ieder is geïnteresseerd in zichzelf en in zijn eigen vooruitgang. Ben je je ervan bewust dat we eigenlijk allemaal één zijn? Niet als een idee maar als een feit. Realiseer je, niet in woorden maar in je lijf, in je hart en in je darmen, dat mensen over de hele wereld door de zelfde worsteling gaan als jijzelf, door dezelfde wanhoop en door dezelfde eenzaamheid. En of ze nu tienduizend kilometer weg leven of vlakbij zijn, allemaal zijn ze psychologisch met elkaar verbonden. Als je dat in je hart, in je bloed, in je lijf kunt voelen, dan ben je verantwoordelijk. Hoor je dit, waarom verander je dan niet? Wat houd je tegen? Als je je die vraag zou stellen, niet in woorden gevat of intellectueel als een soort vermaak, maar serieus, wat is dan je antwoord? Wat is je antwoord op het feit, dat mensen al duizenden jaren op deze manier geleefd hebben en niet veranderd zijn. Waarom heb jij, die dit nu leest, jezelf niet veranderd? En als je niet verandert, wat zijn dan de consequenties? Als we een sterk nationaal gevoel hebben, geïsoleerd en alleen zijn, als we geen wereldlijke relaties hebben en maar moeten blijven vechten en vechten, dan zullen we steeds weer wapens maken om elkaar uit te roeien. Waarom, als ik deze zaken serieus neem, waarom stel ik mezelf dan niet steeds weer de vraag: als ik me realiseer waar ik als mensheid mee doorga, waarom ben ik dan niet veranderd? Wat is je antwoord? Neem je de zaak niet serieus of wil je liever een zeer oppervlakkig leven lijden en de oppervlakkigheid je tijdelijk laten bevredigen? Of kan het je niet echt schelen en ben je tevreden met je directe geneugten en het kan je dan ook niet schelen of er gemoord wordt, of dat zelfs je kinderen in een oorlog vermoord worden. Heb je dan geen diepe liefde en affectie voor ze, want als je dat had zou je alles inzetten om oorlogen te vermijden. Nu merk je dus dat die zaken je wel degelijk interesseren.
We zijn natuurlijk biologisch gebonden, maar we zijn psychisch geconditioneerd en als je je dat niet realiseert en je niet bevrijdt van die geconditioneerdheid zal het zo steeds verder gaan. Voor alles, is leven één. Gezamenlijk leven, is een wereldlijke beweging, ons bewustzijn beweegt zich naar één mensheid. Als ik radicaal verander, zal het dan niet de rest van de mensheid beïnvloeden? Waarom verander je niet……”


   
















Geen opmerkingen:

Een reactie posten